Luksor, Egipt
Miejsca

Luksor

Luksor (po arabsku – „miasto pałaców”) to miasto zupełnie niezwykłe. To największe muzeum świata na wolnym powietrzu, pełne zapierających dech w piersiach zabytków starożytnej cywilizacji. Tu znajdowała się w starożytności jedna ze stolic Państwa Faraonów – Teby, które w szczytowym momencie rozwoju liczyły milion mieszkańców. To właśnie tu wznoszono najważniejsze świątynie, to tu chowani byli władcy Egiptu wraz ze swoimi skarbami. Podobnie jak Aleksandria, przez wieki dawna stolica Egiptu była zapomniana i opuszczona. Kolumnady świątyni luksorskiej przemieniono na spichlerze, a na jej terenie wieszano nieuczciwych handlarzy.

Francuski pisarz Flaubert tak opisywał to miejsce: „Tak toczy się życie na małą skalę pośród pozostałości po życiu na skalę o wiele większą.”

Dzisiaj Luksor znów jest świadectwem potęgi faraonów. Nil podzielił dawne Teby na dwie części. Na wschodnim brzegu budzące się słońce pada na świątynię Luksorską oraz Karnak. Kończąc swoją wędrówkę słońce na zachodnim brzegu rzuca łagodne cienie na Miasto Umarłych, Grobowce Nobli, Dolinę Królów czy Świątynię Królowej Hatszepsut.

Poza tym Luksor jest doskonałą bazą wypadową dla jednodniowych wycieczek do wspaniałych świątyń Edfu, Kom Ombo, Dendera czy Abydos. Przedstawienia światło i dźwięk – w obydwu świątyniach są wieczorami organizowane spektakle na świeżym powietrzu. Szczególnie polecamy te w świątyni luksorskiej – najbardziej imponujące w całym Egipcie!

Dopiero na początku XX wieku odkryto miejsca, gdzie grzebano faraonów – Dolinę Królów, obecnie jedna z największych turystycznych atrakcji Luksoru. Wiele z grobowców zostało splądrowanych jeszcze w czasach starożytnych. Dlatego budowniczowie, projektowali rozległe labirynty i ukryte komnaty, by nikt nie zakłócał spokoju zmarłym. Największe skarby znaleziono w grobowcu Tutenchamona, którego strzec miała klątwa i której ofiarami padło kilku archeologów. Dzisiaj na szczęście zwiedzającym grobowce nic już nie grozi…

Miasto tysiąca bram i najbardziej czczone z miejsc

Świątynia Luksorska

Świątynia Luksorska poświęcona była tebańskiej triadzie bogów: Amon-Min, Mut i Chonsu. To tu każdej wiosny Amon miał przypływać na łodzi z północy, by spotkać się ze swą małżonką, boginią Mut. Święto Opet, które zresztą do dziś obchodzone jest w Egipcie, przedstawione zostało na wspaniałych reliefach bocznych ścian świątyni.

U wejścia do świątyni znajduje się olbrzymi pylon wzniesiony przez Ramzesa II. Inskrypcje i płaskorzeźby, które go pokrywają sławią zwycięstwo króla nad Hetytami w bitwie pod Kadesz. Tam również stoją dwa ogromne posągi przedstawiające siedzącego Króla. Z dwóch obelisków, które zdobiły wejście do świątyni został tylko jeden, drugi został podarowany Francji przez Mohammeda Alego w 1836 r i znajduje się na Place de Concorde w Paryżu.

Tylna część budowli, gdzie mieszczą się sale kultowe, wielki dziedziniec oraz monumentalna kolumnada, wzniesiona została na rozkaz króla Amenhotepa III, jest więc o ok. 100 lat starsza od części frontowej.

Świątynia przez długie lata zakopana była głęboko w piasku, dzięki czemu starożytne zabytki tak znakomicie się zachowały. Na piasku powstało miasto. Do dziś podziwiać możemy meczet Abu al-Haggaga, wznoszący się na dość dużej wysokości w północno-wschodnim narożniku kompleksu świątynnego.

Muzeum Luksorskie

Otwarte w 1976 r. zawiera bogatą kolekcję eksponatów, które pozwolą nam bliżej poznać kulturę i sztukę starożytnych Teb. Wśród prezentowanych tam przedmiotów znajdziemy m. in. granitową stelę Amenhotepa II, płaskorzeźbę ukazującą królową Hatszepsut składającą dary Amonowi, posąg Totmesa III, relief króla Echtatona oraz liczne posągi starożytnych władców.

Prawdziwą perłą kolekcji jest ponad 20 posągów królów i bogów z okresu Nowego Państwa i XXV dynastii, znalezionych w 1989 r. w świątyni w Luksorze.

Muzeum mumifikacji

To jedyne tego typu muzeum na świecie. Zwiedzający mogą podziwiać bogatą kolekcję narzędzi, używanych w procesie mumifikacji zmarłych, a także trumny, w których chowane były ciała oraz wiele malowideł przedstawiających starożytne rytuały pogrzebowe.

Karnak

Karnak, ogromny zespół świątyń, położony 3 km na północ od Luksoru, budowany był przez ponad 1300 lat (!). Dla starożytnych Egipcjan było to Iput-Isut, najbardziej czczone z miejsc.

Idąc aleją sfinksów, która niegdyś łączyła świątynie w Luksorze i Karnaku, dochodzimy do świątyni Amona – starożytnego boga rozwoju i płodności.