Park św. Katarzyny
Miejsca

Parki Narodowe w Egipcie

Parki Narodowe Egiptu

W Egipcie istnieje 21 Parków Narodowych, które są obszarami ścisłej ochrony przyrody. Najbardziej znanym i zarazem jednym z najstarszych jest Park Narodowy ze wzgórzem Ras Mohamed na Półwyspie Synaj. To prawdziwy raj dla wielbicieli pięknej przyrody i nurkowania. Każdy z rezerwatów przyrody ściśle chronionej jest inny, posiada swoją specyfikę wynikającą z ukształtowania terenu i warunków atmosferycznych. A bogactwo naturalne kraju faraonów jest olbrzymie. Dlatego warto odwiedzić przynajmniej niektóre z nich.

Park Narodowy Zatoka Akaba

Powierzchnia: 480 km kwadratowe
Rezerwat Morski mający za zadanie ochronę przyrody morskiej i przybrzeżnej
Rok założenia: 1983

Granice parku rozciągają się od latarni morskiej Qad Ibn Haddan nad Zatoką Sueską do regionu chronionego nad Zatoką Sueską. W skład Parku wchodzi wyspa Tiran i wybrzeże aż do strefy turystycznej Sharm El Sheikh. Charakterystyczne dla regionu są słone bagna, lasy mangrowców i zróżnicowana linia brzegowa z niezwykle barwną i bogatą rafą koralową, uważaną za jedną z najpiękniejszych na świecie. Część pustynna parku to z kolei niezwykłe wydmy piaskowe, kaniony, koryta rzek okresowych i żwirowe równiny. Charakterystyczne gatunki flory to wodorosty i mangrowce. Do gatunków fauny występujących w regionie należą : ponad 200 gatunków koralowców, ponad 1000 gatunków ryb, 25 gatunków jeżowców, 100 gatunków mięczaków i 150gatunków skorupiaków. Ras Mohammed – najdalej na wschód wysunięta część Półwyspu Synaj u zbiegu Zatoki Akaba i Zatoki Sueskiej jest ważnym miejscem odpoczynku dla migrujących ptaków, w tym bocianów, których większość przemierza co roku właśnie tę trasę.

Warto odwiedzić okolice Ras Mohammed – królestwo nurków. Ciepła, krystalicznie czysta woda, piękne plaże i bajecznie kolorowa rafa przyciągają w to miejsce jak magnes.

Rezerwat Przyrody Zaranik

Rezerwat Przyrody Zaranik powstał w 1985 roku. Znajduje się na wschodnim brzegu Jeziora Bardawil na śródziemnomorskim wybrzeżu Półwyspu Synaj. Powierzchnia rezerwatu to około 250 Km2 (68% tereny wodne, 32% wydmy piaszczyste). Rezerwat leży od 0 do 30 metrów powyżej poziomu morza. Strefą ochronną objęte są nadmorskie tereny podmokłe. Szczególną opieką otacza się ptaki wędrujące pojawiające się licznie na tym terenie. Charakterystyczne gatunki flory to kilkanaście gatunków flory nadmorskiej. Do gatunków fauny występujących w regionie należą: 244 gatunki ptaków, które w tysiącach pojawiają się tu w czasie jesiennej migracji. Pojawiają się tu flamingi, pelikany, czaple i liczne gatunki mew. Spośród 24 gatunków ptaków drapieżnych pojawiają się tu sępy, orły, myszołowy. W rezerwacie żyje 18 gatunków gadów, w tym zagrożone wyginięciem żółwie Celonia.

Rezerwat Omayed

Obszar chroniony ma ponad 75 hektarów powierzchni. Znajduje się od 0 do 110 metrów ponad poziomem morza. Jest to rezerwat biosfery ustanowiony w 1981 roku. Rezerwat leży wśród terenów pustynnych i półpustynnych. Charakterystyczne gatunki flory to algi morskie oraz ponad 120 gatunków innych roślin. Do gatunków fauny występujących w regionie należą: 70 gatunków ptaków, 30 gatunków gadów i płazów. Co ciekawe, w rejonie rezerwatu odnotowano obecność ponad 600 gatunków insektów. Najważniejsze ssaki występujące w rezerwacie to fenek, gazela Dorcasa i różne gatunki gryzoni.

Rezerwat Przyrody Ahrash

Rezerwat leży w północno-wschodnim krańcu Egiptu granicząc z wciąż powiększającym się ogromnym obszarem wydm piaszczystych które osiągają nawet 60 m wysokości. Obszar rezerwatu jest porośnięty drzewami akacjowymi, kamforowymi i krzewami, które mają za zadanie zapobiegać przeniknięciu wydm na teren rezerwatu. Duża gęstość zadrzewienia pozwala zwiększyć zawartość wody w glebie i w zbiornikach wodnych. Leżący na niegościnnym terenie rezerwat Ahrash ma zbawienny wpływ na gospodarkę wodną i harmonię środowiska naturalnego regionu.

Rezerwat Przyrody i Park Narodowy Elba

Rezerwat leży w południowo-wschodnim krańcu Wschodniej Pustyni Egipskiej i zajmuje teren 35,600 km2 . Został założony w 1985 roku. W obrębie parku współistnieje wiele ekosystemów: rafy koralowe, lasy mangrowe, wyspy Morza Czerwonego, wydmy piaszczyste, słone bagna i równiny. Jabal Elba to wulkaniczna wyspa wznosząca się 1437 metry n.p.m. Niesamowita kompozycja mgieł, rosy i chmur wraz z gorącym powietrzem czyni z wierzchołka góry nieustannie zmieniającą się fatamorganę.

W rezerwacie znanych jest 458 gatunków flory – zwłaszcza liczne sukulenty, mchy i paprocie. W niższych partiach góry pojawiają się płytkie koryta rzek okresowych, a poniżej, nad brzegiem morza – słone bagna. Rosną tu m.in. euforbie i mangrowce. W rezerwacie żyje ok. 40 gatunków ptaków, wiele ssaków, w tym zagrożone gatunki krowy morskiej, trzydzieści gatunków gadów i tylko jeden gatunek płaza.

Park Narodowy Saluga & Ghazal

Około 3 km na północ od tamy Asuańskiej znajdują się 2 wyspy: Saluga i Ghazal. Gęsta szata roślinna nie ucierpiała nawet na skutek poważnych zmian w ekosystemie jakie spowodowała bliskość tamy. Na wyspach występują 94 różne gatunki roślin. Są tu znakomite warunki dla migrującego ptactwa oraz stałych mieszkańców. Wśród tych ostatnich jest ok. 60 gatunków rzadkich ptaków, ale część z nich jest zagrożona wyginięciem.

Park Narodowy Św. Katarzyna

Leżący w centrum Półwyspu Synaj park zajmuje powierzchnię 5,750 km2 i jest jednym z najmłodszych rezerwatów – został założony w 1996 r. Park leży na górskich terenach z okresu prekambryjskiego. Dominują tu skały wulkaniczne i metamorficzne, na terenie parku znajduje się najwyższe wzniesienie Egiptu – góra Św. Katarzyny (2,624 m). W masywie Synaju około 80% skał liczy ponad 600 milionów lat. Występują tu gatunki endemiczne (dwa gatunki węży) i bardzo rzadkie: zięba azjatycka, koziorożec alpejski, hiena pasiasta i wilk europejski. Ponad 1000 gatunków roślin występujących w tym miejscu stanowi niemal 40 gatunków roślinności występujących w Egipcie. Niewątpliwie atrakcyjność regionu podnosi miejsce święte dla chrześcijan jakim jest Góra Mojżesza – miejsce przymierza Narodu Wybranego z Bogiem. Wielu pielgrzymów ma okazję podziwiać piękno tutejszej przyrody przy okazji wizyty w klasztorze Św. Katarzyny.

Rezerwat Naturalny Ashtum El Gamil

7 km na zachód od Port Saidu znajduje się rezerwat Ashtoum El Gamil. Na Jeziorze Manzalah leży Wyspa Tanees. Cały ten teren jest niezwykle ważny dla populacji ptaków w regionie. Rezerwat zajmuje powierzchnię ok. 180 km2. Występuje tu typowy, łagodny i ciepły klimat śródziemnomorski. Większość płytkich terenów jest gęsto porośnięta roślinnością. Rezerwat to ważne miejsce dla zimujących tu ptaków. W wodach jeziora i przybrzeżnych żyje wiele ryb, m.in. Tilapia

Rezerwat Jezioro Qarun

Tereny podmokłe o powierzchni 230 km2 uzyskały status obszaru chronionego w 1893 r. Jezioro leżące w prowincji Fajum znajduje się od 34 do 43 m poniżej poziomu morza. Wody jeziora zasilają podziemne źródła wypływające z dna akwenu. Piaszczyste brzegi długiego na 40 km i szerokiego na 5.7 km akwenu wznoszą się łagodnie, by osiągnąć poziom morza w odległości 7 km na północ od jeziora. W tym środowisku znakomicie zachowały się skamieliny nawet sprzed ponad 40milionów lat. Na terenie rezerwatu żyje wiele ptaków wodnych, a z jeziora pochodzi rocznie ok. 900 ton ryb i krewetek. Do najpiękniejszych okazów fauny należą flamingi, są tu ponadto kaczki, łabędzie i orły rybołowy. Żyją tu bobry, hieny, antylopy kudu i gnu, oraz egipska kobra.

Rezerwat Wadi El Rayan

Powierzchnia: 1759 km kwadratowych
Ustanowiony w 1989 r.

Depresja Wadi El-Rayan znajduje się na Pustyni Zachodniej, ok. 65 km na południowy zachód od oazy Fajum. Rezerwat składa się z Górnego Jeziora (50.90 km²), Dolnego Jeziora(62.00 km²) i wodospadów je łączących. Na terenie rezerwatu znajdują się liczne źródła m.in. siarkowe oraz ruchome wydmy. W trudnych warunkach żyje ok. 13 gatunków roślin. Wśród ssaków na uwagę zasługuje zagrożona gazela wąskoroga. Ponadto występuje tu 11 gatunków gadów i 39 gatunków ptaków.

Rezerwat Wadi Al Allaqi

Rezerwat biosfery zajmujący teren 30,000 km kwadratowych został ustanowiony w 1993 roku. Wadi Al Allaqi to dolina uformowana przez dużą rzekę okresową, długa na 275 km i szeroką średnio na 1 km. W dolinie żyje ponad 90 gatunków roślin jednorocznych i wieloletnich, a ponadto 15 gatunków ssaków, 16 gatunków ptaków i gadów.

Rezerwat Wadi El Assuti

Dolina Assuti powstała w rejonie dopływów rzek. Dolina Assuti prowadzi na zachód w kierunku doliny Nilu i łączy się z nią w formie delty. Jest to jedyne takie miejsce w Egipcie założone wyłącznie po to, by hodować i rozmnażać ginące gatunki. Miejsce to jest związane z najwcześniejszymi technikami nawadniania pól w starożytności. Prowadzi się tu badania nad plonami w ramach programów modernizacji rolnictwa. Żyje tu nieco gatunków dzikich zwierząt, a rezerwat pomimo swej niewielkiej powierzchni odgrywa ważną rolę w badaniach nad jakością gleb, rolnictwem i ekosystemem.

Rezerwat El Hassana Dome

Skalny rezerwat Al-Hassana Dome zajmuje powierzchnię zaledwie 1 km2, jednak niezwykle interesujące formacje skalne czynią go miejscem bardzo atrakcyjnym. Skały pochodzą sprzed wielu milionów lat. Najwyższe wzniesienie rezerwatu – Al Hasana Dome ma 149 m wysokości. Skalne miasto znajduje się niedaleko Kairu, przy drodze do Aleksandrii. W sprzyjającym klimacie znakomicie zachowały się skamieliny.

Rezerwat Petrified Forrest (Skamieniały Las)

Rezerwat leży w północno-wschodniej części kraju wśród piaszczystych wydm osiągających niekiedy nawet 60 m wysokości. Teren jest gęsto porośnięty drzewami akacjowymi, co uniemożliwia postępowanie upustynnienia rezerwatu. Obecność drzew akacjowych naturalnie poprawia gospodarkę wodną gleby. Zachowanie równowagi w ekosystemie jest niezbędne dla ochrony wielu dzikich gatunków żyjących w rezerwacie.

Rezerwat Sannur Cave

Rezerwat znajduje się w dolinie Sannur. Jaskinia leży 10 km na południowy wschód od miasta Beni-Suef – stolicy regionu. W okolicy znajduje się kilka kamieniołomów używanych już w czasach starożytnych. Wciąż postępujące wydobycie alabastru spowodowało powstanie 54. korytarzy wiodących do podziemnych jaskiń. Mają one przepiękną, o niezwykle rzadkim bogactwie i finezji, szatę stalaktytów i stalagmitów. Jaskinia Sannur ma 15 m szerokości i 15 m głębokości.